Ik accepteer dat ik bijna altijd achter de feiten loop
Ik accepteer dat er altijd wel iets te regelen is
Ik accepteer dat mijn huis bijna nooit helemaal opgeruimd is én heel schoon is
Ik accepteer dat er altijd genoeg te doen in de tuin is
Ik accepteer dat ik nooit helemaal tevreden ben
Ik ben tevreden over dat ik nooit helemaal tevreden ben
Ik heb vrede dat ik het leven nu niet kan bijbenen en misschien wel nooit niet
En terwijl ik dit typ en er genoeg taakjes op mij wachten, chil ik in de zon nadat ik 2 sessies heb mogen begeleiden vandaag en ‘s avonds ook een dame verwacht. Ook ga ik zo nog wandelen, want ik weet dat het mij rust brengt.
De taakjes wachten maar. Het ‘belangrijkste’ is gedaan.
Mijn lichaam is mijn kompas. Wat heb je aan alles ‘op orde’ willen krijgen, terwijl jouw lichaam om zorg schreeuwt?
Ik heb er vrede mee dat de taakjes morgen weer aandacht krijgen. Vandaag heb ik genoeg gedaan.
Kan je jezelf de rust gunnen, terwijl er nog taken op je ‘wachten’?
ᴍᴀʏ ᴀʟʟ ʙᴇɪɴɢs ʙᴇ ʜᴀᴘᴘʏ ᴀɴᴅ ғʀᴇᴇ.
Als je nieuwsgierig bent naar een samenwerking, plan dan een kennismaking in.
Comments